Clavis, november 2021
December 1965. Ellis uit Almelo logeert samen met haar moeder Linda een weekend bij kennissen in Amsterdam. Maar terwijl Ellis met een vriendin naar de bioscoop gaat, wordt haar moeder door een tram geschept. Ze overlijdt dezelfde avond.
Inspecteur Smits vermoedt dat het geen ongeluk is. Volgens getuigen zou Linda onder de tram geduwd zijn door onbekende mensen die daarna hard wegrenden. Daarbij vindt Ellis in de jaszak van haar moeder één babyslofje. Van haar tante hoort Ellis dat ze een halfbroer moet hebben: in 1942 is Linda als 17-jarige bevallen van een zoon, die ze moest afstaan. Ongehuwd zwanger zijn was een schande. De vader zou een Spaanse muzikant zijn geweest. Ellis gaat op zoek naar haar halfbroer. Hij is nu pianist in een Amsterdams hotel, maar wil geen contact. Zijn broer Leon valt daarentegen als een blok voor het meisje uit Almelo – en zij ook voor hem. Tegen de achtergrond van Amsterdam in de jaren ’60 ontdekt Ellis een familiegeheim.
Speel voor mij is een soort historische roman. Amsterdam was rond 1965/1966 het ‘magies sentrum’ met provo’s en rellen rondom het huwelijk van Beatrix en Claus. Dat tijdsbeeld is grappig om over te lezen. Zo nu en dan blikt het boek ook terug naar de tijd dat Ronald (de halfbroer van Ellis) werd geboren: tehuizen voor ongehuwde moeders, je kind moeten afstaan… en daar zitten wellicht wat foutjes. Kon je bijvoorbeeld in 1942 zomaar naar vanuit Nederland Barcelona reizen? En indertijd was je pas met 21 volwassen. Linda zou dus niet op haar 18e zelf voor haar kind ‘mogen’ zorgen.
Als je niet over dergelijke slordigheidjes valt, is Speel voor mij een onderhoudend boek. Het perspectief wisselt tussen diverse personages, al heeft Ellis natuurlijk de grootste rol. Het is duidelijk wie er wanneer aan het woord is, en de perspectiefwisselingen houden de spanning er goed in. Wel wordt het verhaal naar het einde toe wat té uitgebreid en een beetje toevallig: als de deleteknop vaker gebruikt was, dan zou het boek pittiger zijn geweest. De ontknoping is dan ook wat kunstmatig en wensvervullend.
Speel voor mij wordt gepresenteerd als een Young Adult. Het is een boek voor liefhebbers van recente geschiedenis. Het leest makkelijk, maar wordt naar het einde toe een beetje taai. Geschikt voor lezers vanaf circa vijftien jaar.