Luitingh Sijthoff, september 2020
Precies een jaar nadat Pelle’s vader is overleden, krijgt Pelle van zijn moeder een schoenendoos, die gevuld is met briefjes en met ingepakte voorwerpen. Het zijn briefjes die zijn vader aan hem heeft geschreven; Pelle mag er eentje per week openmaken. Op het eerste briefje staat alleen Hoi Pelle. Dat is al genoeg.
Het laatste jaar leek alles stil te staan, maar de briefjes van zijn vader brengen Pelle’s leven weer op gang. Pelle moet de boomhut afmaken waar hij en papa aan begonnen waren. Hij moet een jurk voor zijn moeder kopen en haar meenemen uit eten. Hij gaat weer pianospelen. Dankzij de briefjes leert Pelle nieuwe mensen kennen, nieuwe dingen doen, hulp vragen. En hij leert dat hij niet onzichtbaar hoeft te zijn en best mag huilen.
Pelle vindt doodgaan vooral erg stom, want het verpest je leven. Niks is meer leuk, sinds papa er niet meer is. Als Pelle bang is dat hij moet huilen, denkt hij gewoon aan feiten. Aan dinosaurussen, aan steden en landen die hij wil zien, aan sterren of aan ufo’s. Allemaal dingen waarom je niet hoeft te huilen. Zijn overlevingsstrategie.
Zijn vader kreeg kanker, maar dat woord wil Pelle ook niet gebruiken. Hij noemt het ‘boktor’. ‘Papa had boktor’. Het is illustratief voor hoe Pelle zijn verdriet wil wegstoppen en ontkennen. De doos met briefjes openen, is eng, want daardoor moet Pelle aan papa denken. Maar briefjes met een vertrouwd handschrift worden al heel snel heel dierbaar, dus is het ook heel goed invoelbaar hoe afschuwelijk het is als een etter van een klasgenoot briefje 9 wegpikt. Logisch dat Pelle ontploft.
Briefjes voor Pelle is mooi opgebouwd, al zijn er soms te veel gebeurtenissen beschreven, die eigenlijk niet echt nodig zijn voor het verhaal. De heel dramatische wending aan het slot is te veel; zonder dit (ook traumatische) spektakel was het verhaal al indrukwekkend genoeg.
Pelle en zijn verdriet gaan voor je leven. ‘Rouw is als een golf,’ zegt zijn opa, ‘het komt en het gaat.’ Pelle zelf constateert: ‘Het verdriet zal nooit weggaan. Alleen komt er weer meer blijdschap bij.’
Briefjes voor Pelle is een verrassend mooi boek, voor kinderen die rouwen, of voor kinderen die een boek over dit thema kunnen waarderen. Een extra compliment voor de mooie omslagillustratie van Linde Faas. Geschikt voor elf jaar en ouder.