verhalen over vriendschap en vluchtelingen
diverse auteurs
Lemniscaat, juni 2018
Negentien verhalen en gedichten, over vluchtelingen en over vriendschap, geschreven door negentien auteurs die publiceren bij uitgeverij Lemniscaat. Dat levert negentien verschillende invalshoeken op, verzonnen verhalen, verhalen die zich in Nederland of juist in een oorlogsgebied ver weg afspelen, verhalen uit het verleden of juist in de toekomst. Al met al geen boek dat je achter elkaar uitleest, maar meer een boek om op de plank te hebben en zo nu en dan een verhaal of gedicht uit te kiezen.
Een verhaal dat heel dichtbij komt, is HH 318 van Marloes Morshuis. Er woedt een soort oorlog in Nederland en de ouders van Tijn (journalist en politica) zijn opgepakt door de zwartjassen. Met hulp van zijn grootouders is Tijn nu op weg naar het veilige Noorwegen. Het piepkleine, overvolle bootje waarmee hij de Noordzee oversteekt, wordt overvallen, zodat hij al zijn spullen kwijtraakt, en in het asielzoekerscentrum in Noorwegen geloven ze niet dat Tijn thuis gevaar loopt. Tijn dreigt te worden uitgezet en verdwijnt in de Noorse illegaliteit. Door een vluchtelingenverhaal aan een Nederlandse jongen te koppelen, komt het ineens heel dichtbij. Het is lastiger om je te identificeren met Sossa, met Youry of met Karim, die in drie andere verhalen ook op de vlucht zijn, maar bij Tijn heb je ineens het gevoel dat jou zoiets ook kan overkomen. En dat is behoorlijk confronterend.
Joyce Pool vertelt over Belgische vluchtelingen in Friesland, tijdens de Eerste Wereldoorlog, Jan Terlouw over de Tweede Wereldoorlog (wie Oorlogswinter heeft gelezen, komt zijn verhaal bekend voor), Eva Moraal schrijft een toekomstverhaal in de ruimte. Oorlogservaringen uit Syrië in een wat afstandelijk verhaal van Gijs Wanders, een vader die demonstreert tegen uitbreiding van een azc in een verhaal van Annet Huizing. In datzelfde verhaal krijgt de vader een taakstraf in datzelfde azc en gaat daar vervolgens als vrijwilliger klussen met wat jongens die daar wonen. Een ommezwaai die wat moeilijk invoelbaar is.
Al met al is Jij en ik nogal divers, in de positieve en negatieve zin van het woord. Het is een wat politiek-correct boek dat zo hier en daar in clichés blijft steken, maar dat ook dat zeer bruikbaar is in de bovenbouw van de basisschool en in de laagste klassen van de middelbare school. Geschikt voor tien jaar en ouder.