Lemniscaat, mei 2016
Lynn heeft zomervakantie. Maar haar vriend Joeri is aan het wandelen in de bergen – waar hij geen bereik heeft - en het duurt nog een eeuwigheid voor hij terugkomt. En dat terwijl ze vlak voor de vakantie heel even gezoend hebben en Lynn nu smoorverliefd is.
Als bij een verbouwing de achtergevel zo ongeveer uit hun huis valt, verhuizen Lynn en haar moeder zolang naar een bejaardencamping bij Haarlem. Ook daar is het om je dood te vervelen, tot Lynn haar klasgenote Fenna in de stad tegenkomt. Fenna’s broers zijn door de politie opgepakt en zij wil naar de gevangenisdirecteur gaan om hem te vertellen wat er echt gebeurd is. Wanneer Fenna de laatste bus naar huis mist, neemt Lynn haar maar mee naar de camping, maar daar is haar moeder weer niet blij mee. En als eindelijk, eindelijk Joeri terugkomt uit de bergen, ontdekt Lynn tot haar schrik dat hij niet zit te wachten op verkering met haar. Joeri weet niet dat Lynn verliefd is en ziet haar ‘gewoon’ als zijn vriendin. Hoe komt het ooit nog goed met Lynn?
Het derde boek over Lynn, het stoere meisje dat nu toch echt een puber is geworden. Een ontzettend verliefde puber, stapelgek op de jongen die al jaren haar beste vriend is. Ze zweeft nu dus door het leven op een zachte ligstoel van het merk Corbusier en kan niet wachten toen Joeri weer terug is. In de tussentijd is ze dezelfde onhandige kamikazepiloot die ze in de twee vorige boeken ook was.
Toch is Lynn 3.0 iets minder sterk dan de voorgangers. In Lynn en Lynn 2.0 wrong en schuurde het; Lynn balanceerde op het randje van de puberteit en maakte de ene fout na de andere, waardoor je als lezer ontzettend goed mee kon voelen wat voor ramp het is om elf of twaalf jaar te zijn en geen idee te hebben hoe je je in het sociale verkeer moet bewegen. In dit boek tobt Lynn ook heel wat af, maar staat ze wel haar mannetje en trekt zich weinig van de mening van meiden uit haar omgeving aan. De verhaallijn over de broers van Fenna voegt niet zo veel toe, al levert het wel wat mooie, pijnlijke scènes op.
Lynn 3.0 heeft verschillende sterke hoofdstukken, dus over het geheel genomen is het nog steeds een goed geschreven boek over een bijna-brugklasser in de jungle die puberteit heet.
De boeken zijn een must voor onzekere meiden van elf à twaalf jaar - en voor iedereen die ouder is en zich daarom gelukkig prijst.