Lemniscaat, mei 2007
In deze recensie staat informatie over de afloop van het verhaal
Het is 40 jaar na de troonsbestijging van koning Stach. Geitenhoeder Koss ontmoet op zijn berg een oude vrouw wier zoon lang geleden ontvoerd is. Vlak voor ze sterft vraagt ze aan Koss om haar zoon te gaan zoeken. Met 3000 dukator op zak trekt de jongen vervolgens Katoren in. In elke plaats waar hij komt, ontdekt hij iets wat hem bevreemdt: in Minder proberen de bewoners met behulp van schadeclaims rijk te worden, in Regelrecht is men dol op bureaucratie en in Loonstad wonen mensen die alleen maar werken en hun kinderen overlaten aan de oppas. Eenmaal in Cnocke-en-Spalk ontmoet Koss Vulcana, op wie hij verliefd wordt. Om iets te doen tegen de wapenhandel tussen Katoren en El-Ende blaast hij een munitietrein op. Koss wordt gevangengezet, maar met hulp van Vulcana en alle vrienden die hij tijdens zijn reis ontmoet heeft, wordt hij tijdens zijn rechtszaak vrijgesproken.
Veertig jaar na Stachs reizen is Katoren veranderd in een land met nieuwe problemen. Je zou in de tussentijd van koning Stach meer actie verwachten, maar blijkbaar is hij na zijn troonsbestijging blijven zitten waar hij zat. Dat doet wat vreemd aan. Ook is het merkwaardig dat Koss gewoon geitenhoeder kan zijn, terwijl in de rest van het land mensen internetten en mobiel bellen. En waarom zijn de steden nog steeds een soort eilandjes met ieder hun eigen probleem? Wat je in het sprookjesachtige Koning van Katoren gewoon accepteerde, is in een hedendaagse omgeving erg ongeloofwaardig.
Stach trok eerder ook door het land en kwam in plaatsen met rare problemen, maar Stach zorgde voor een oplossing. Koss blijft een toeschouwer, die pas op bladzijde 144 in actie komt. Pleegt een jongen die alleen geiten heeft gehoed wel een aanslag op een trein? Nogal heftig voor iemand met zijn karakter.
De zoektocht naar de ontvoerde zoon van de oude vrouw speelt in het begin van het boek nog wel een rol, maar eenmaal in Cnocke-en-Spalk verdwijnt de onbekende zoon vele hoofdstukken finaal van het toneel, om op de een na laatste bladzijde ineens op te duiken. Tja. En tenslotte is die rechtszaak tegen Koss helemaal ongeloofwaardig.
Kortom: Zoektocht in Katoren is een onevenwichtig boek, een slap aftreksel van Koning van Katoren, al is het goddank minder nadrukkelijk moralistisch dan gevreesd. Het leest lekker; elfjarigen die net Koning van Katoren uit hebben, kunnen gewoon doorstomen. Voor volwassenen op zoek naar jeugdsentiment heeft het boek helaas niets te bieden.
Bestellen