ilustraties: Tony Ross
Clavis, april 2014
Zoë heeft geen makkelijk leven. Ze woont met haar lieve, werkloze vader en lompe, luie stiefmoeder in een morsige flat, haar hamster Gemberkoekje ligt op een dag dood in zijn kooitje en ze mag geen nieuw huisdier. Dan zit er op een dag een babyratje in haar slaapkamer. Zoë besluit het ratje stiekem te houden en hem kunstjes te leren. Ze noemt het diertje Armitage en neemt hem mee naar school, omdat ze hem niet bij haar stiefmoeder thuis durft achter te laten. Maar als haar lerares ontdekt dat Zoë een rat bij zich heeft, wordt ze onmiddellijk geschorst.
Haar stiefmoeder roept vervolgens de hulp in van Burt, de rattenvanger. Hij is dezelfde Burt die in de middagpauze met zijn wagen bij de school staat om Burts burgers te verkopen; ongelooflijk vieze hamburgers – maar die nog altijd net iets beter smaken dan het nog viezere eten uit de schoolkantine. Wat Zoë vreest, is waar: Burt vermorzelt ratten om ze in zijn burgers te verwerken. Zoë moet alles op alles zetten om te voorkomen dat ook Armitage als hamburger eindigt.
Volgens de flaptekst wordt David Walliams ‘de nieuwe Roald Dahl’ genoemd, maar het niveau van Dahl haalt hij helaas op geen stukken na. Waar Dahl tot op de komma nauwkeurig wist waar hij op moest houden, kachelt Walliams bladzijden lang door met het uitspinnen van zijn flauwe grappen. De humor van Walliams ligt er in Broodje rat té dik bovenop, waardoor de lezer dreigt af te haken. Bovendien spreekt de auteur soms ineens de lezer letterlijk toe, terwijl de rest van het boek vanuit Zoë’s perspectief geschreven is, waardoor je rare stijlbreuken krijgt. Eerdere boeken van Walliams waren soms al op het randje, maar Broodje rat schiet er ver overheen. Het verhaal is gewoon over de top.
Goed, als je iets positiefs wil zeggen: er zullen genoeg kinderen zijn die dit boek wel heel grappig vinden. Tony Ross heeft Broodje rat geïllustreerd met aangename, rommelige zwart-wit tekeningen, in de stijl van Quentin Blake. Als Walliams zou durven doseren, zou hij wellicht ooit een ietsiepietsie in de sporen van Dahl kunnen treden. Laat hij maar eens beginnen met het zoeken naar de delete-knop op zijn toetsenbord.
Broodje rat is geschikt voor lezers van negen jaar en ouder.