illustraties: Elly Hees
Van Goor, mei 2012
Jop wil zo vreselijk graag een eigen huisdier. En dan gebeurt het: er vliegt zomaar een groene papegaai rond zijn huis. Een heel bijzondere: hij heeft een houten pootje, hij kan ontzettend goed geluiden nadoen, zoals de telefoon en de deurbel, én hij kan fantastisch mooi aria’s zingen. Jop noemt hem Lorre. Samen met zijn vriendin Saar leert hij de papegaai allemaal kunstjes.
Maar dan verschijnt meneer Panini. Hij is platenbaas en vertelt dat Lorre de papegaai was van Mathilde, een vrouw met een prachtige stem. Ze stond bij Toni Panini onder contract en zou een cd gaan maken. Helaas is ze verongelukt. Toni Panini wil nu Lorre hebben, omdat Lorre Mathilde’s stem zo goed kan imiteren. Ze kunnen rijk worden met Lorre!
Gelukkig weigert Jops vader om Lorre te verkopen, maar als Lorre een paar dagen later spoorloos verdwijnt, weet Jop bijna zeker dat Toni Panini daar achter zit. Samen met Saar gaat hij op speurtocht om Lorre weer terug te vinden. En als Lorre eenmaal terecht is, moeten ze natuurlijk ervoor zorgen dat zijn ontvoerder weet dat hij van Jops papegaai af moet blijven! Samen bedenken ze De Wraak van Lorre.
Nou, je kunt maar boffen met zo’n bijzondere papegaai als Lorre! Je zou er jaloers van worden als je leest hoe Jop en Saar vriendjes worden met een papegaai die je allemaal gekke kunstjes kunt leren! Ieder kind begrijpt meteen dat die gladde Toni Panini erachter moet zitten als Lorre ineens verdwijnt, maar de ontknoping van dit boek heeft wel degelijk een verrassing. Er zijn mooie bijrollen voor Elsie Gember, de roddelende buurvrouw, en voor Malle Frits die Lorre graag wil leren tapdansen.
Resultaat is een grappig, vrolijk boek waarin alles tenslotte helemaal op zijn (houten) pootjes terecht komt. Het einde is zelfs pure slapstick waar je verschrikkelijk om kunt lachen.
De wraak van Lorre wordt verteld vanuit het perspectief van Jop. Het boek is royaal geïllustreerd met grappig-rommelige tekeningen van Elly Hees. Aan het einde van elk hoofdstuk doet een kleine, groene, verbaasd kijkende papegaai een grappige uitspraak: ‘Zo heb je een leuk boek, zo is het uit.’ Ja, jammer, want van zulke boeken wil je er meer lezen. De wraak van Lorre is een lekker boek voor een grote groep lezers. Voorlezen kan vanaf zeven, zelf lezen vanaf negen jaar.