Ploegsma, september 2016
Zilver gaat naar de brugklas. Ze vindt het spannend, want haar vriendinnen van de basisschool gaan allemaal naar een andere school. Alleen haar vroegere klasgenote Jamilla gaat ook naar Het Bolwerk. Zilvers oudere zus Zonne zit op dezelfde school en heeft haar ervan verzekerd dat haar kleren en rugzak in orde zijn. Wat kan er foutgaan?
Een heleboel! Vanaf de eerste dag merkt Zilver dat Lizz iets tegen haar heeft. Ze zet meteen een flauwe opmerking over Zilvers rugzak op de klassenapp. Daarna wordt het erger. Rare foto’s, scheldpartijen, Zilver wordt belachelijk gemaakt en vernederd. Steeds meer kinderen uit de klas doen eraan mee. Meisjes die de eerste week nog vriendschappelijk met Zilver omgingen, negeren haar. Zilver durft thuis niks te zeggen. Lizz en Mila zijn de baas in de klas en laten dat duidelijk merken. Pas als Zilver haar tekenleraar in vertrouwen durft te nemen, gaat er eindelijk iets veranderen aan de nare sfeer in 1D.
Like me! toont aan hoe onzekere meiden elkaar dwars kunnen zitten. Social media heeft tal van mogelijkheden om anderen te pesten, mogelijkheden waar volwassenen amper weet van hebben. Er kan ontzettend veel met snapchat, instagram of whatsapp.
De ontknoping is helaas wat wensvervullend. Zilvers kwelgeest Lizz blijkt een geheim te hebben, en als anderen hier achter komen, verandert ineens zij in het pispaaltje van de klas. Dat gaat ongeloofwaardig snel.
Nadat Zilver aan een doortastende leraar vertelt wat er aan de hand is, komt de schoolmaatschappelijk werkster in beeld. Zij gaat met de klas aan de slag om de sfeer te verbeteren. Wat braaf, maar wel bevredigend. Tenslotte schrijft een aantal klasgenoten een brief aan de klassenleraar over wat er de eerste maanden van het schooljaar gebeurde. De pester, de meeloper, de wegkijker, degene die probeert trouw te blijven maar daarom ook gepest wordt, degene die erboven staat, het hele rijtje wordt keurig afgewerkt. De pesters blijken een nadrukkelijke reden te hebben waarom ze pesten. Tja. Ook dat is iets te braaf.
Like me! is een boek waarvan je je ontzettend naar gaat voelen. Achtstegroepers die dit boek lezen, durven waarschijnlijk amper meer naar de brugklas. Like me! heeft duidelijk de boodschap: gá naar een volwassene die je vertrouwt, want het is geen schande als je dit niet alleen af kunt. Geschikt voor twaalf jaar en ouder.